Hamd alemlerin Rabbi olan Allah’a (c.c) mahsustur. Salat ve Selam, Hz. Muhammed (sav)’in, O’nun Ashabının, yolunda gidenlerin, Şirkin karşısında dimdik duran, Tağut’a karşı bir milim taviz vermeyen tüm Kahramanlarımızın üzerine olsun.
Bu haftadaki İslam tarihinde örnek alabileceğimiz kahramanımız Kur’an’ı açıktan okuduğu için yüzü kana bulanan bir sahabi.
Kahramanın adı: Abullah Bin Mesud. (r.a.)
Kahramanın ameli: Hakkı açıkça haykırması.

Zübeyir bin Avvam şöyle dedi:
-Mekke’de Rasulullah’dan (Sallallahu Aleyhi Vessellem) sonra, açıktan okuyan ilk kişi Abdullah bin Mesud’dur,
Bir gün Rasulullah’ın (Sallallahu Aleyhi Vessellem) sahabeleri bir araya gelip,
-Vallahi bu kur’an’ı, Kureyş toplumu açıktan seslice hiç dinlemedi, aramızdan onlara seslice Kur’an okuyacak biri var mı? Diye sordular.
Abdullah bin Mesud:
-Ben okurum
Sahabiler:
-Sen yapamazsın, olmaz, başına bir şey gelmesinden korkarız, biz kendisini Kureyş’ten koruyacak güçlü bir aşirete sahip olan birini arıyoruz.
Abudllah bin Mesud:
-Bırakın beni, Allah beni korur, dedi.
İbnu Mesud, kuşluk vaktinde Kabe’nin yakınlarına geldi. Kureyş’in önde gelenleri toplandı mekanlarında oturuyorken, yüksek bir sesle haykırmaya başladı.
Bismillahirrahmanirrahim Er-Rahman allemel kur’an (Rahman ve Rahim olan Allahın adıyla. Rahman, Kur’an’ı öğretti) (1)
Onların tam karşısına geçip süreyi okumaya devam etti, biraz durup düşündüler ve bu
-Abdullah ne okuyor, dedler içlerinden bazıları
-Allah kahretsin Muhammed’in getirdiği bazı şeyleri okuyor dedi.
Ayağı kalktılar, okumakta olan Abdullah’ın yüzüne gözüne vurmaya başladılar. O da bir miktar okumuştu.
Bedeni zayıf boyu kısa olan Abdullah kanlar içinde kalmış bir halde, arkadaşlarının yanına gitti. O’nun kana bulanmış suratını görünce çok etkilendiler ve;
-İşte korktuğumuz buydu, dediler O anda İbnu Mesud tarihin kaydettiği şu sözleri söylüyordu
-Allah’ın düşmanları hiçbir zaman gözümde bu kadar küçük görünmemişlerdi. Vallahi eğer isterseniz yarın yine onlara Kur’an okurum. (2)
Dersler ve İbretler
Allah yolunda insanları çağıran davetçi, bu yolda mutlaka eziyetlerle karşılaşacaktır. Fakat yapması gereken , sabırla süslenip, geri adım atmaması, zayıf düşmemesidir. İşte Abdullah bin Mesud, Kureyş’lilerin önünde açıktan Kur’an okuyor. O’nu dövüyorlar ve eziyet ediyorlar. Sonra arkadaşlarına gelip ‘’ Vallahi eğer isterseniz yarın yine onlara Kur’an okurum.’’ Diyor…
Bir hadis
“Cihadın en erdemlisi, zâlim yöneticiye hakkı haykırmaktır.” (3)
_________________
(1) Rahman süresi 1-2. Ayetler
(2) Rical havler Rasul sayfa 142
(3) Ebû Dâvud, Tirmizî, Nesâî, İbn Mâce