Kimse kimseyle alay etmemeli. Hepimizi Allah yarattı Yavuz. Neden insanlar birbirlerini kırar, alay eder , dalga geçer? 50 yaşını geçtim, kimseyi üzmemeye çalıştım hep. Herkesi sevdim. Kimseye saygısızlık yapmadım. Hastalandım, şimdi iyiyim biraz . Yürüyüp caddeler de eşe dosta selam vermek istedim. Ölümlü dünya. Arkadaşlarımı görüyorum ve gülerek selamlaşıyorum.

Sevgili dostum Edip Yigit..Kırk yıllık arkadaşlığın sıcaklığıyla yudumlarken çaylarımızı, yeniden sağlığına kavuşmanın da şükrüyle anlatmaya başladı. İnegöl'de herkesin sevdiği, kimseye zararı olmayan ''kendisinle alay edilip kızdırılması haricinde'' her zaman elleri cebinde, sıcak bir gülümsemeyle selamını verip hal hatır sormayı ihmal etmeyen ve yıllardır kimseye muhtaç yaşamayan sabırlı sevecen dostum.

İyi ki karşılaştık...İyi ki sağlığına kavuştun ve çok sevdiğin İNEGÖL'ün sokak / caddelerinde yüzündeki o sıcak gülümsemeyle dolaşmaya devam ediyorsun.

(Edip kardeşimin vefatından önce yazmıştım bunları. Rahmetle anıyorum kendisini bir kez daha)

GÖRDÜĞÜME SEVİNDİM

Beklemediğim anda karşıma çıkan ayrılıkları,

Aniden bastıran kışı,

Aynaya her baktığımda değişen kendimi,

Mevsimler içinde mutlaka bir sevinç getiren yazı,

Gülünce yüzleri bayram yeri olanları,

'Geçecek' diyerek yarama üfleyenleri,

Okuduğunu anlayanları,

Anlayıp da susanları,

Cesur olanları,

Yeniden başlayanları

Geride kalanları

Ve

Hayatın mutlak coşkusunu,

Sizi,

Seni,

Her şeye rağmen üstelik

Gördüğüme sevindim...