BAHARİYE KÖYÜ
Bahariye, bir göçmen köyüdür. Domaniç Dağları'nın kuzey eteklerinde yer almıştır. Yakın çevresinde Hayriye, Saadet, Hilmiye köyleri bulunmaktadır.
1990 yılı genel nüfus sayımına göre köy nüfusu, 167 kişidir. 2000 yılı genel nüfus sayımına göre ise 72'si kadın ve 84'ü erkek olmak üzere toplam köy nüfusu, 156 kişiye düşmüştür.Köyden dışarıya göç olmuştur ve bu göç, halen devam etmektedir.
Bahariye Köyü, orman köyü statüsündedir. Arazisi dardır. Köy nüfusu, Balkan kökenli Bulgaristan göçmenlerinden oluşmaktadır.
İnegöl'ün güney doğusunda yer alan Bahariye Köyü'nün İnegöl şehir merkezine uzaklığı 15 kilometredir.
Yöre, tarihi boyutuyla ele alındığında dikkat çekici tespitlere ulaşılmaktadır. Söz gelimi Ölüm Vadisi diye açıklayabileceğimiz Kazmıt Deresi ve Kazmıt Yaylası, bu yörede yer almaktadır.
Vakfiye ve tahrir defter kayıtlarından, Osmanlı Devleti'nin kurucusu Osman Gazi'nin oğlu Pazarlu Bey ile İnegöl fatihi Turgut Alp'in oğlu İlyas Bey'in, bu yörede dirlik sahibi oldukları anlaşılmaktadır.
Tarihi kayıtlarda yer alan Bula Melek Karyesi, muhtemelen, Bahariye Köyü'nün eski adıdır.
Günümüzde Bahariye Köyü, küçük ve çok dar bir yerleşim alanına sahiptir. Bundan dolayı ülke içine ve ülke dışına göç vermektedir.
Köy halkının geçimi, tarım ve ormancılığa dayalıdır. Eğitim ve öğretim, taşımalı sisteme göre yapılmaktadır.
BAYRAMŞAH KÖYÜ
Bu köy, bir yürük köyüdür. İnegöl'ün doğusunda ve Ahi Dağı'nın orta bölümünde yer almaktadır. İnegöl şehir merkezine uzaklığı 15 kilometredir.
Uzun yıllar göçebe hayatı yaşadıktan sonra, halk arasında 93 Muharebesi diye anılan 1876-1877 Türk- Rus Savaşı'ndan sonra yerleşik düzene geçmişlerdir.
1990 yılı genel nüfus sayımına göre köy nüfusu, , 174 kişidir. 2000 yılı genel nüfus sayımına göre ise 71'i kadın ve 58'i erkek olmak üzere toplam köy nüfusu, , 129 kişiye düşmüştür. Görüldüğü üzere köy nüfusunda azalma gözlenmektedir.
Yakın çevresinde Tekke, Olukman, Sülüklügöl ve Dömez köyleri, bulunmaktadır. Geçimleri, susuz ziraata ve tarıma dayanmaktadır.
Çevrede akarsu kaynakları çok zengin olmadığından kuru tarıma ve hayvancılığa ağırlık verilmiştir.
Eğitim-öğretim, taşımalı sisteme göre gerçekleştirilmektedir.
