İnegöllüyüm, Süleymaniye Mahallesi'nden. Boşnak'ım..
17 yaşımda Yozgat Sorgun'un köyüne tayin oldum.18 yaşımda evlendim...
1974 yılı... Güler öğretmen 2 ton kesilmiş odunu lojman banyosuna tek başına taşıdı.
Çayı demledi. Ayağına takılan kaynanasının kedisi yüzünden sendeledi. "Kör olası kedi" dedi diye dayak yedi.Ve ertesi sabah, bulundugu köyden, manda arabasıyla eşiyle Eymire indi.
Yozgat'tan Ankara otobüsüne, eline tutturulan bir biletle bindi.Ankara'ya teyzesine geldi..Ordan avukat eniştesinin aldığı İnegöl biletiyle İnegöl'e doğuma geldi..

İnegöl Hastanesi...Benim tek başıma büyüttüğüm tek yavrumu dünyaya getirdigim hastanedir..Dünyada en sevdigim canlıyı Rabbimin bana bağışladığı yerdir.
Annemle gecenin 2'sinde, taksi param olmadığı, dogum ağrılarımla, anacığımla yürüyerek gittigim yerdir.
Nisan'da Yozgat'a köye döndüm.Ertesi yıl Haziran'da da boşanma nedeniyle Yozgat'tan İnegöl'ün Çerkes Fındıklı köyüne geldim.
Bir kış o Yozgat'ta ben memleketimde, evli ama ayrı çalıştık. Okullar kapandı boşandık.

Allah anama rahmet etsin. Evladıma da uzun sağlıklı ömürler versin..Acısını göstermesin..
EMEKLİ ÖĞRETMEN EMRİYE EMİR GÜLER